Alpe Adria dzień 4

Dziś, według licznych opisów szlaku- czekały na nas jedne z najpiękniejszych widoków na trasie. Zarazem jeden z najlepszych odcinków pod względem jazdy- mało przewyższeń.
Pogoda z rana nie nastrajała do jazdy. Trochę popadało, część przeczekaliśmy w jednej z restauracji (już po stronie włoskiej), a potem pod nieczynną stacją kolejową.
Jeden z najfajniejszych momentów-> przekroczenie granicy z Włochami.

Fiat 500 i jakaś tam gestykulująca osoba xD © szczypiorizka

Najpierw dotarłam z mniejszą grupką, gdzie zrobiliśmy sobie sesję zdjęciową, potem dojechała reszta ferajny.

z prawie całą ekipą na granicy © szczypiorizka

Na dzień dobry, podjazd zaraz za granicą. No masakra.

na dzień dobry Włochy nas przywitały podjazdem © szczypiorizka

15% nachylenie O_o Znowu rower się pchało, a potem ostro z górki, po dziwnym szutrze- tu też sprowadzaliśmy rowery- lepiej nie ryzykować upadkiem.

na trasie © szczypiorizka

Mimo braku słońca przez większą część dnia, widoki dalej piękne, chmury fantastycznie oplatały góry. Niestety tego piękna nie potrafiłam ująć na fotkach (często robione z poziomu siodełka, no i moje umiejętności obsługi aparatu pozostawiają jeszcze wiele do życzenia).

na trasie © szczypiorizka

Znaczną część drogi przebyliśmy po nieczynnej trasie kolei wąskotorowej. Genialne rozwiązanie. Szkoda, że u nas jest to mocno w powijakach (patrz Żelazny Szlak Kolejowy).

tunel, jeden z wielu © szczypiorizka

Dużo dłuższych i krótszych tuneli, czasem przez most zawieszony wiele metrów nad ziemią- super. 

jedno z oznaczeń szlaku © szczypiorizka


kolejny tunel © szczypiorizka

Niektóre tunele, miały oświetlenie na czujkę, która niestety późno reagowała. Czasem tylko latarki nam oświetlały drogę.

co ja pacze © szczypiorizka


na trasie nieczynnej kolei © szczypiorizka

Szkoda, że większość stacji kolejowych, była zdewastowana- w żaden sposób ich nie odnowili, nie przekształcili w jakieś kawiarnie, miejsca postoju, toalety.
Tak naprawdę, to chyba tylko jedna stacja została zamieniona na knajpę.

knajpa u zawiadowcy © szczypiorizka

Przynajmniej innych nie kojarzę.

żuraw kolejowy © szczypiorizka


wodospad i sesja zdjęciowa © szczypiorizka


kolejny wodospad na naszej drodze © szczypiorizka

Tuż przed Moggio Udinese szlak po starej trasie kolejowej się kończy. Zjechaliśmy w kierunku miasteczka, by potem wjechać na drogę krajową SS13 (początkowo myślałam, że to autostrada, ale ona biegnie równolegle), tak Alpe Adria jest oficjalnie poprowadzona.

Moggio Udinese © szczypiorizka

Wieczorem czekała na nas kolacja w przyhotelowej restauracji. Kelner był fantastycznym przykładem typowego Włocha, dużo gestykulował, zabawiał nas, język włoski, mieszał się z angielskim i niemieckim- każdy się dogadał->pizza przepyszna.